Hallo allemaal. We hopen dat jullie fijne pinksterdagen hebben gehad. Wij in ieder geval wel. We hebben de dagen fietsend doorgebracht in de prachtige omgeving van Yangshou (met als afsluiting een ballonvlucht!).

Ik kan me zo voorstellen dat jullie de verhalen van - hoe mooi het is in Zuid-China - een beetje moe worden, maar we kunnen er ook niet om liegen.

Yangshou is gelegen tussen de leistenen rotsachtige bergen. Het is ontzettend groen. Afgelopen week zijn we per speedboot in Yangshou aangekomen. Dat was nog wel grappig. De boottocht tussen Guillin en Yangshou staat bekend als erg mooi, want je vaart tussen die bergen met allerlei rare vormen door, heel apart. Het landschap is nogal bekend in China en staat ook op het Chinese bankbiljet van 20 yuan (2 euro). Gevolg: hordes Chinese toeristen in ongeveer 50 grote boten die allemaal achter elkaar aanvaren, hier en daar afgewisseld met een paar boten (ticketprijs uiteraard duurderd) met alleen westerse toeristen. Wij besloten de tocht anders te doen, namelijk per speedboot.

Samen met een ander stel deelden we de boot (en de kosten).We vertrokken later (lekker relaxed, niet al te vroeg opstaan) dan de normale boten om vervolgens overal langs en tussendoor te ' crossen'. Dat leverde grappige reacties op: zwaaiende Chinezen die vaak met open mond naar ons keken. Het is echt niet te geloven hoe er hier in China op ons wordt gereageerd. Ze maakten zelfs foto's van ons. Alsof we vier afgezanten van het koninklijk huis waren.... Wij maar terugzwaaien (dat is toch het minste wat je kunt doen als je zoveel aandacht krijgt). Zo anders waren de reacties van de - wat oudere- westerse toeristen. Die keken vaak wat afkeurend, in de trend van: ' hoe kunnen zij op die kleine boot zitten?' en' wat moet die jeugd op de herrieboot?'. Wij hebben in ieder geval genoten en ook erg gelachen om zowel de zwaaiende Chinezen als de beteuterde westerlingen.

In Yangshou aangekomen, zijn we met de taxi naar een guesthouse gegaan dat door twee Nederlanders wordt gerund. Daar hebben we echt heerlijk kunnen relaxen, want het guesthouse lag midden in de natuur, op het Chinese platteland, zo'n 20 minuten fietsen van het toeristische centrum van Yangshou.
In het guesthouse sliepen heel veel Nederlanders (de eigenaars zijn blijkbaar een paar maanden geleden op de EO geweest) en Nederlands was dan ook een beetje de voertaal. Ook in Yangshou zelf liepen en zaten overal veel Nederlanders. Opeens konden we alle gesprekken om ons heen verstaan, over files op de A3, een misschien degraderend Roda JC,allerlei niet-echte problemenenuiteraard ook hier en daar wat geklaag. Dat waswel even wennen! Ons verblijf voelde echt als een overgang tussen de afgelopen maanden op reis en de naderende terugkomst in Nederland. Ja, en toen beseften weook plotseling: onze laatste dagen China en Azie zijn nu echt aangebroken....

We kunnen het zelf bijna niet geloven, maar we zijn nu al vijf maanden in Azie! Vijf maanden, zes landen. We hebben zoveel gezien, meegemaakt, gedaan, ervaren, geproefd.Hoewel allemaal ' Azie' blijken de zes landen heel verschillend. De mensen zien er anders uit, de cultuur is anders, het eten en de natuur. En ook natuurlijk de taal, geschiedenis en het schrift (van alle bezochte landen hanteert allen Vietnam onsalfabet). Vergelijk het met West-Europa: Nederland, Belgie, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland en Engeland zijn ook allemaal heel verschillend. Het was geweldig om al die verschillen in Azie te zien en te mogen meemaken.

Het is moeilijk om in dit korte verhaal (we willen jullie niet al te zeer vermoeien en niet te lang van het het werk houden) met jullie te delen wat deze reis met ons heeft gedaan. In ieder geval heeft Azie ons echt geraakt. We zullen de Aziatische manier van leven echt gaan missen en alles wat in onze ogen zo typisch voor deze regio is:

• het buitenleven: hier wordt buiten gegeten, geslapen, gehandeld, maar ook gewassen, gespeeld en gekookt.
• de gastvrijheid van de mensen: voordat je het weet zit je aan tafel met mensen met wie je bijna geen woord kunt wisselen
• de grappige gesprekken met mensen:

Wij (in outdoorzaak):' Is this jacket for a man or woman?' Verkoopster: ' Okay' .
Wij (in restaurant): ' Can you recommend something nice?' Serveerster: ' You want white rice?'
Wij met ons vertaalboekje op zoeknaar het busstation. We leggen een vrouw uit een supermarkt de bladzijde voor met de volgende vragen in het Chinees: ' Waar is het busstation, Hoe laat vertrekt de volgendebus, Hoeveel bussen vertrekken vanaf hier' en krijgen als antwoord: ' Yes, yes, yes'
Wij (in een telefoonwinkel): aan de praat over een telefoon. De verkoopster tegen mij: ' I like your nose'.

• het echte kleine ondernemerschap: in Azie ben je zonder al te veel investering ondernemer: je neemt een kartonnen doos, vult hem met iets (sinaasappelen/ nagelknippers/ speelgoed/ opblaasbare gelbollenetc.), hangt de doos om je nek en gaat er de straat mee op. Je kunt er niet anders dan respect voor hebben hoe die mensen met bijna niets toch iets van hun leven proberen te maken.
• de vindingrijkheid van de mensen: je ziet dat terug in de honderden kleine ondernemers op straat, maar ook hoe spullen hier een tweede leven krijgen.Het meest vindingrijk zijn ze hier in het vervoeren van spullen...wat er allemaal op een fiets op brommer kan is niet te geloven...totdat je het ziet voorbijrijden. En: van bijna niets wordt iets gemaakt
• het eten
• het lekkere weer: in de afgelopen vijf maanden hebben we zo'n viereneenhalve maand zon gehad...:)
• de natuur: bergen, regenwoud, rivieren, stranden: alles is hier te vinden
• het goedkope openbaar vervoer: voor bijna niks kun je de hele dag in de bus zitten naar weer een andere mooie plek
• de warmwatertapjes op straat: lekker je eigen thee in een drinkbeker en je kunt die overal bijvullen: in de trein, op het station etc.
• de gecko's: deze kleine lieve beestjes zien er grappig uit, maken leuke geluidjes en eten ook nog eens al het ongedierte in je kamer op.
• de gekke dingen die je op straat ziet: de brommer op het dak van een busje met de bestuurder er nog op, de mensen achterop een brommer met een bamboe-infuusin de hand, mensen die opstraat hun groente wassen, kinderen die op straat plassen...
• starende mensen: we hebben ons nog niet eerder zo apart gevoeld als hier in Azie. De mensen schamen zich niet om je van top tot teen te bekijken,sommige mensen verrekken bijna hun nek omdat ze ons zo lang mogelijk nastaren tijdens het voorbijlopen of voorbijrijden.
• het luxe leventje dat je hier als reiziger hebt: er wordt voor je gewassen, gekookt, schoongemaakt... en dat voor een prikkie
• de goedkope prijzen: hier krijg je nog echt waar voor je geld. Voor een klein beetje meer, zit je meteen enorm luxe

Ondanks dit alles gaan we ook weer graag naar huis. We hebben jullie heel erg gemist.We zien er naar uit iedereen weer te zien en weer in ons eigen bed te slapen. Tot die tijd nog even genieten van Hong Kong en Londen dan, totziens!