Inmiddels zijn we in China, maar we willen graag eerst nog iets schrijven over Sapa, in Vietnam.

Sapa ligt helemaal in het noorden van Vietnam, op ongeveer een uurtje vanaf de grens met China. Omdat het dorp heel hoog in de bergen ligt, is het er koel en bovendien regent het er veel. Sapa is een bekende toeristische bestemming vanwege de prachtige ligging en de bergvolkeren die in het omliggende gebied leven. Niet alleen georganiseerde toers doen de plaats aan, maar ook veel backpackers en ook Vietnamezen gaan er graag naartoe.

Nu zou je verwachten dat het dorp door al die toeristen een soort tweede Valkenburg in de bergen van Vietnam is, en dat isook zo (veel hotels, restaurantjes en toeristenwinkels). Maar tegelijkertijd doet het ook heel authentiek aan.

De vrouwen van de verschillende bergstammen lopen er rond om de toeristen vanalles te verkopen, maar ze handelen ook met elkaar en met de Vietnamezen uit Sapa. Ze verkopen allerlei onbekende soorten groenten en fruit en spullen die ze zelf hebben gemaakt. Langs de straten zie je de vrouwen bij elkaar zitten in hun prachtige klederdracht. Ze zijn druk bezig hun spullen te verkopen, en ondertussen praten ze druk met elkaar, makenze alvastnieuwe spullen en voeden hun kinderen. Het is een drukke kleurige bedoeling.

Dan komt er weer eens een stamlid op een brommer langsrijden met achterop een enorme hoeveelheid rijst of een varken of een hele mand vol kippen... ' Avonds worden de vrouwen opgehaald door een mannelijk familielid en dan zie je ze op een brommer wegrijden met z'n drieen en alle handelswaar.

Sapa isecht een heel uniekekruising tussen modern en traditioneel, (westerse) toeristen enbergbevolking. We hadden een heel goedkoop hotelletje gevonden met een geweldig uitzicht. Na bijna vier maanden hitte en klamheid (geen klagen hoor!), was het heerlijk om weer eens in een - voor ons-gewoon klimaat te zijn. Het voelde als thuiskomen in Azie. 's Avonds lekker een dik vest aan en een stuk gaan wandelen.

Op de tweede dag zijn we ook gaan wandelen. Een vrouwtje van de black H'mong stam bood ons aan om met haar mee te wandelen naar haar dorp, dat zo'n drie uur vanaf Sapa lag. Dat aanbod sloegen we natuurlijk niet af. We hebben met haar en haar nichtje een prachtige wandeling door de bergen gemaakt.We legden een alternatieve route af, anders dan de meeste georganiseerde toeristentoertjes die het gebied bezoeken. Echt heel erg mooi. We liepen langs alerlei dorpen waar de mensen ons nog erg raar aankeken en de kinderen in het begin een beetje bang naar ons keken. Onderweg zagen we prachtige rijstvelden, kinderen dieop buffels zaten, twee jonge geitenhoeders en mensen die op het land aan het werk waren.n Oms ons heen zagen we enorm hoge bergen, meestalin de mist, wat een heel apart effect gaf.

Eenmaal aangekomen bij hun dorp, werd voor ons een maaltijd klaargemaakt met rijst, noedels en groenten. Daar zaten we dan, midden in een hut tussen een hele gastvrije en vriendelijke H' Mong-familie. Er stond bijna niets in de hut, maar wel een klein tv-tje en een dvd-speler. De vader en schoonzoon zaten naar een buffelwedstrijd op tv te kijken, een soort stierenvechten zonder stierenvechter. Bijna alles in de hut was van hout of bamboe en zelfgemaakt.

De Black H' Mongis echt een heel toegankelijke bergstam. Ze nemen graag toeristen mee naar hun dorp. Ze hopen dan dat je wat van hun traditionele handgemaakte spullen koopt. Dat hebben we natuurlijk ook gedaan. In plaats van gewoon geld geven, draag je zo ook bij aan het in stand houden van hun cultuur. En dus zijn we weer een prachtige ervaring en een paar mooie, unieke spulletjes rijker.