Afgelopen dinsdag zijn we vanuit Kanchanaburi met de locale bus van Kanchanaburi naar Ayutthaya gereden. Ayutthaya was dehoofdstad van Thailand totdat Bangkok dat werd. In totaal hebben er vandaaruit 33 koningen geregeerd. Er zijn op een aantal plaatsen nog tempels te bezoeken uit de 14e en 15e eeuw.

Hemelsbreed liggen Kanchanaburi en Ayutthaya zo'n 100 km van elkaar, maar we hebben er in totaal 5 uur over gedaan (inclusief 1 overstap)! Die bussen stoppen namelijk heel vaak. Wel was het weer een superleuke ervaring, zo als enige westerling in de bus. De mensen reageren heel leuk op ons en zijn ook erg behulpzaam. Toen we uitstapten op de overstapplaats waren al twee vrouwen aan het wijzen waar we naartoe moesten lopen. Eenmaal bij de bussen stond ereen van de twee naar de juiste bus te wijzen: ' Ayutthaya! Ayutthaya!' . Dat was duidelijk. Zonder veel gedoe hebben we door deze twee busritten alweer de helft uitbespaard ten opzichte van de toeristenbussen naar Ayutthaya. En het was ook nog eens een hele mooie route, langs de rijstvelden.

Nog even iets meer informatie over de bussen en de taakverdeling tussen man en vrouw voordat ik wat meer vertel over ons bezoek aanAyutthaya. In Thailand wordt namelijk nog niet echt op de personeelskosten beknibbeld dus heb je in een bus niet alleen een chauffeur, maar ook een ' regelaar' (zo noem ik het maar even voor het gemak, want ik weet niet hoe de functie hier omschreven wordt). De chauffeur (bijna altijd een man) richt al zijn aandacht op een ding, namelijk het besturen van de bus, een hele verantwoordelijkheid. De regelaar (heel vaak een vrouw) organiseert ondertussen de rest. Zo houdt ze bij wie wanneer in- en uitstapt, wie nog moet betalen (en hoeveel), vertelt ze iedereen waar ze kunnen zitten of staan, schreeuwt ze de haltes door en allerlei andere dingen die we (helaas) niet kunnen verstaan en vertelt ze de chauffeur (vaak gaat dat ook schreeuwend) wanneer hij moet stoppen. De chauffeur moet namelijk niet alleen stoppen als zij iemand ziet die verloren langs de weg staat (er zijn vaak niet echt herkenbare bushaltes), maar ook als ze een bekende ziet waartegen ze even gedag wil zeggen... Zo nu en dan wordt er ook gestopt om de plaatselijke catering in de bus te laten. Dan loopt er iemandmet eten (gegrilde kipstokjes) en drinken door de bus. Daarna wordt weer verder gereden.

In Ayutthaya hebben we met twee gehuurde fietsen een aantal tempels bezocht en de stad een beetje verkend.

's Avonds hebben we nog de nachtmarkt bezocht en daargegeten.Omdat we Ayutthaya verder een vieze stad vonden (heel druk, rommelig,we zagen ook voor het eerst kakkerlakken en ratten over straat lopen), zijn we gisteren weer verdergereisd, naar Sukhothai. Daarover binnenkort meer.